Pasaiatik Donostira

Azaroaren bukaeran, Pasaiatik Donostira, txango bat egin genuen.

Hona emen han egin genituen argazkiak.

La ardilla maga

     Estaba paseando tranquilamente por el parque, cuando una ardilla se encaramó a la valla y me dijo:

- ¡ Eh tu ! Si, si, tu, ¿ Quieres que te cuente un secreto ?
Yo le respondí:
- Los secretos no se dicen ¿ Verdad ?
- Ya lo sé, pero se que tu no dirás nada.
Dijo la ardilla.
Entonces, me contó su secreto:
- Yo soy mago.
Yo le pregunté si podría cumplirme unos deseos y me dijo que podría cumplirme tres deseos.
Yo le di las gracias:
- ¡ ¡ Muchas gracias ! !

Fuí a casa y pensé muy bien los tres deseos.
 Primer deseo: Sacar buenas notas. 
 Segundo deseo : Tener una casa bonita
 Tercer deseo : Tener un trabajo que me guste.

Tenía pensados los tres deseos.
Fui a donde la ardilla, pero desgraciadamente, caí en un agujero negro.
¡ Creía que era el fin del mundo ! Pero de repente, me encontré en el suelo enrollada en la manta de la cama.

Fuí al colegio y al volver encontré al peluche ; a la ardilla tirada por la cama con un gorro de mago. ¿ De donde saldría ese gorro de mago ?

Musika, Xabier Lete

Jardin bat zuretzat (Xabier Lete) by argia

Egunak eta gauak uda eta neguak
etsipen ilunenak zorion orduan
bizitzaren zauriak helburu galduak
laztanik samurrenak bide erratuak
elkarren babesean igarotakoak.

Egunsentiko ihintza goizeko loreak

itsasoaren hatsa eta koloreak
urruneko hiriak lurralde hobeak
musika eder baten azken akordeak
maitasunezko hitzak barruan gordeak.

Eskutikan hartuta amilduak gera
erreka bat bezala menditikan behera
oinazea geurea geurea plazera
itzal bihurtuko naiz zu galtzen bazara
itzalaren itzala ezereza bera.

Mugarik gogorrena noizbait hil beharra
igaro eta gero munduko zeharra
menta beltzen usaina zure irrifarra
betiko gozatzea nire ametsa da
zeruko jardinetan zerurikan bada.

Xabier Lete

Oihartzunen jaio zen Xabier Lete 1944. urtean.
2010. urtean hil zen abenduaren 4 ean.
Gaur urte bete da hil zenetik. Horregatik jarri dut  Xabier Leteren kanta hau.

Egun hartako bidaia

     Egun hartan eraman ninduten gurasoek Parisera. Trena hartu eta han joan ninten Parisera.
Bidean, lo hartu nuen eta gidariak esnatu ez banindu, ez dakit non egongo nintzen orain.

     Parisen, gidari izan nahi zuen lagun bat egin nuen. Pierre zuen izena. Harekin joan nintzen eskolara eta bere etxan hartu ninduen bizitzeko.

     Urteak igaro ziren eta gurasoak hiltzean, berarekin jarraitu nuen bizitzen.

Egun batean, Pierrek, tren gidari izateko baimena ater zuen eta nire jatorrizko etxera eraman ninduen. Nik, Pierre agurtu nuen, han geratuko nintzela eta. Eskerrak eman nizkion niregatik egin zuena egiteagatik eta nire etxean bizi izan nintzen poz - pozik eta zoriontsu.